ŠEZDESETA GODINA VOJNOTEHNIČKOG GLASNIKA
Vojnotehnički glasnik, naučni časopis Ministarstva odbrane Republike Srbije, navršava u 2012. godini šezdesetu godišnjicu postojanja, redovnog i neprekidnog izlaženja.
Vojnotehnički glasnik osnovan je Naredbom načelnika Generalštaba JNA od 27. avgusta 1952. godine, kao nastavljač tradicije pet dotadašnjih časopisa rodova i službi: Artiljeriskog glasnika, Tenkovskog glasnika, Vojno-inžinjeriskog glasnika, Glasnika inžinjerije i hemijskih jedinica JA, Glasnika veze i Pozadine i snabdevanja JA, koji su izlazili u periodu od 1947. do 1952. godine i objavljivali sadržaje iz taktike i tehnike. Osnivačkim aktom definisani su i osnovni zadaci Vojnoteničkog glasnika: „da razmatra i proučava pitanja u vezi sa naoružanjem, tehničkom i ostalom materijalnom opremom rodova i službi u pogledu poznavanja, rukovanja, upotrebe, dejstava, čuvanja, otklanjanja neispravnosti i usavršavanja materijala, kao i da rasvetljava tehnička pitanja organizacije, ratna iskustva pozadinskih službi i vojnog saobraćaja i evakuacije“. Naredbom načelnika Generalštaba JNA od 16. decembra 1952. godine formiran je i prvi uređivački odbor, „koji u direktivnom smislu rukovodi uređivanjem časopisa“, a prvi broj Vojnotehničkog glasnika izašao je iz štampe u januaru 1953. godine.
Vojnotehnički glasnik će se sa posebnim pijetetom sećati i publikacija vojnotehničkog karaktera koje su izlazile u našoj zemlji (Kraljevini Srbiji, Kraljevini SHS, odnosno Kraljevini Jugoslaviji) i pre 1945. godine, a koje predstavljaju temelje srpske vojnotehnološke misli: Artilerisko-inžinjerski glasnik (1905-1906), Artiljeriski glasnik (1926–1932), Pešadisko-artileriski glasnik (1933–1941), Inžinjerijski glasnik (1929–1940), Vazduhoplovni glasnik (1927–1941), Mornarički glasnik (1933–1940). Ovi časopisi su svojim stručnim profilom i kvalitetom nesumnjivo utrli put i današnjem Vojnotehničkom glasniku, a sticajem nesrećnih istorijskih okolnosti bili su nepravedno zapostavljeni u našim sećanjima.
Ponosni smo što smo nastavljači i njihove tradicije.
U proteklom periodu časopis je objavljivao radove iz oblasti tehničkih sredstava vojske, tehničkog obezbeđenja, kao i razvoja, proizvodnje i upotrebe sredstava naoružanja i vojne opreme (NVO), i u tom pogledu gradio svoj renome, kako u vojnim tako i u civilnim strukturama. Razvijao se od publikacije namenjene edukaciji starešina, u periodu nedostatka adekvatne vojnostručne literature, do stručnog i naučnog časopisa namenjenog za prikaz naučno-tehničkih dostignuća i informacija značajnih za razvoj, proizvodnju i eksploataciju NVO.
Struktura časopisa, rubrike i područja koji su u njima obrađivani menjali su se u skladu sa razvojem i osavremenjivanjem Vojske u organizacionom i tehničkom pogledu, i u skladu sa zadacima postavljanim programskom koncepcijom i uređivačkom politikom časopisa.
Tako je, u šezdesetogodišnjem periodu, časopis menjao svoja obeležja, formu i sadržaj, nastojeći da ispunjava zahteve prakse i nauke. Od 1952. do 1961. godine bio je stručni časopis za tehniku naoružanja, opreme i snabdevanja; do 1966. godine – stručni časopis rodova i službi JNA, a zatim stručni časopis JNA.
Zahvaljujući uređivačkoj politici, programska koncepcija i orijentacija stalno su usavršavane, tako da je Vojnotehnički glasnik izrastao u naučni i stručni časopis koji je cenjen ne samo u vojnoj sredini već i kod civilnih nastavnih i naučnih institucija u zemlji. Od 1989. godine časopis poprima karakter stručnog i naučnog.
Na osnovu mišljenja Ministarstva za nauku, tehnologiju i razvoj Republike Srbije, od 12. septembra 2001. godine, časopis Vojnotehnički glasnik predstavlja publikaciju od posebnog interesa za nauku.
Danas je Vojnotehnički glasnik naučni časopis koji objavljuje naučne i stručne članke iz oblasti za koje je kategorisan od strane Ministarstva prosvete i nauke Republike Srbije kao naučni časopis od nacionalnog značaja: matematika, računarske nauke i mehanika, elektronika i telekomunikacije, mašinstvo, materijali i hemijske tehnologije, industrijski softver i informatika, geonauke i astronomija.
Časopis se prati u kontekstu Srpskog citatnog indeksa – SCindeks i podvrgnut je stalnom vrednovanju (monitoringu) u zavisnosti od uticajnosti (impakta) u samoj bazi i, dopunski, u međunarodnim (Thompson-ISI) citatnim indeksima. Na adresi www.vtg.mod.gov.rs, od 2011. godine, dostupno je i elektronsko izdanje Vojnotehničkog glasnika na srpskom, ruskom, engleskom, nemačkom i francuskom jeziku.
Vojnotehnički glasnik predstavlja jedinstven i kompetentan časopis, na nacionalnom nivou, u kojem je moguće publikovati i verifikovati naučne i stručne članke, posebno pripadnika Ministarstva odbrane i Vojske Srbije, koji tako imaju mogućnost da kvantifikuju individualne naučnoistraživačke rezultate. I ubuduće će ovaj časopis nastojati da predstavlja naučni potencijal Vojske Srbije i Ministarstva odbrane Republike Srbije i da afirmiše napore institucija i pojedinaca usmerene na rešavanje realnih problema i unapređivanje svih celina i područja iz oblasti vojnotehničkih nauka.
Vojnotehnički glasnik danas nije samo institucionalni resurs, koji se u sistemu odbrane razvija od 1952. godine, već je postao i svojevrsni brend od nacionalnog značaja. U tom smislu, postao je otvoreni forum za publikovanje i stimulisanje inovativnog promišljanja o svim aspektima nauke i tehnike, kako pripadnika Vojske i MO tako i kompletne nacionalne i međunarodne akademske zajednice.
Urednik
Gaćeša N. Nebojša
